در بررسی اتاق بازرگانی ایران مطرح شد
هشدار بحران در سیستم های مالی جهانی
بازاری: اتاق تجاری ایران در تازه ترین گزارش خود که در آن از اطلاعات بانک تسویه بین المللی استفاده شده از این می گوید که بحران ها در سیستم های مالی جهانی، عمیق تر از تصورات ابتدایی است.
به گزارش بازاری به نقل از ایسنا، یکی از خاصیت های مهم گزارش سالانه بانک تسویه بین المللی که به عنوان سازمانی جهانی و هماهنگ کننده بانکهای مرکزی جهان عمل می کند، این است که با به تصور کشیدن وضعیت فعلی، مشخص می کند اقداماتی که دولت ها و بانکهای مرکزی در بازه ای از زمان انجام داده اند و در ظاهر واکنشی منطقی برای مقابله با خطرات در رابطه با ثبات مالی بوده اند، تنها وضعیتی را برای ایجاد تلاطم های شدیدتر اقتصادی در جهان بوجود آورده اند.
بر طبق این گزارش، تلفیقی از عواملی مانند تورم بالا و افزایش لطمه پذیری های مالی بی سابقه ناشی از افزایش بدهی خصوصی و دولتی عامل بروز تلاطم های اقتصادی در جهان شده است؛ رویدادهایی که بی سابقه نبوده و در گذشته رخ داده اند، اما وقوع همزمان آنها با یکدیگر در دوره فعلی، وضعیت اقتصاد امروز را به وضعیتی بی سابقه تبدیل نموده است. در دهه 70 و 80 میلادی تورم بالا همزمان با بی ثباتی اقتصادی رخ نداد و در دوره هایی که جهان با خطرات مالی مواجه می شد، مانند آن چه در سال 2008 رخ داد، این وضعیت در محیطی با تورم پایین رخ می داد.
بر طبق گزارش جدید، ترکیب نسبتا منحصربه فرد تورم بالا و لطمه پذیری های گسترده مالی اتفاقی ناگهانی نیست و فقط بواسطه همه گیری کرونا و جنگ اوکراین به وجود نیامده است. با عنایت به این که بدهی و لطمه پذیری های اقتصادی یک شبه ظاهر نمی شوند و در طول زمان شکل می گیرند، ریشه های این مشکل عمیق تر از حد تصور است.
با اتکا بر این حقایق در گزارش جدید تصریح شده است که چالش هایی که اقتصاد جهانی با آن مواجه می باشد، بازتاب دهنده نوعی «توهم رشد» است که زاده دیدگاه غیرواقع گرایانه نسبت به دستاورد سیاست های تثبیت کننده اقتصادهای کلان بوده است. نتیجه این رویکرد اتکا بر مدل رشد اقتصادی مبتنی بر بدهی بوده است که نظام اقتصادی جهان را شکننده تر ساخته و توانایی آن برای ایجاد رشد پایدار و قوی را از بین برده است.
ایجاد بدهی، ریشه در چند روز یا چند سال پیش ندارد. بحران بدهی از حدود 4 دهه پیش به وجود آمده است، یعنی زمانی که دولت آمریکا در واکنش به سقوط وال استریت در سال 1987 سیاستی متفاوت در پیش گرفت. بانک مرکزی آمریکا به این نتیجه رسید که وظیفه اش جلوگیری از تشکیل حباب های مالی نیست، بلکه باید با اجرای عملیات پاکسازی و پمپاژ کردن پول بیشتر در نظام مالی بعد از ترکیدن حباب های مالی، امکان ادامه تشکیل حباب های مالی را فراهم آورد.
این رویکرد منجر به سقوط مالی در سال 2008 و بعد از آن در سال 2020 شد، یعنی زمانی که همه گیری شروع شده بود. دولت ها و بانکهای مرکزی با اعطای کمک های مالی به شرکتها و تزریق هزاران میلیارد دلار پول به بازارهای ملی به این بحران پاسخ دادند و در نتیجه ثروت سرمایه داران افزایش پیدا کرده و به اوج خود رسید. درست در همان دورانی که مقامات مالی در جهان تصور می کردند بی ثباتی مالی مدیریت شده است، در ماه مارس بعد از وقوع سه ورشکستگی بانکداری بزرگ در تاریخ آمریکا، بی ثباتی از سر گرفته شد.
در گزارش جدید بانک تسویه بین المللی آمده است بااینکه اقتصاد جهانی طی سالهای گذشته در مقابل بادهای مخالف قدرتمند بهتر از حد انتظار عمل کرده است، اما نشانه های فشار بر اقتصاد ظهور یافته اند. بصورت خاص، فشارهای مالی نظام مالی جهان را تحت تاثیر خود قرار داد و بانکها و موسسات مالی غیربانکی را در بر گرفت و منجر به ایجاد واکنش های قاطعانه ای برای محدود کردن سرایت این فشارها شد. این فشارها یک عامل مشترک داشته اند: ادامه طولانی مدت پایین بودن نرخ بهره های بانکی.
منبع: baazari.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب